SOĞUKTUK...
Senden öteye, benden beriye birşey değildiki aşk...
sende ben, bende sendi aşk. Neyi beceremedik ki biz ? Ağladım, büyüdükçe saçımda kahırdan ellerin, Ağladım, giderken gülmek en derin haramlarıma... Islanmadı bedenim yalnızlığında. elin titremedi cennetimi kurşunlarken sözlerin, ben sendim. karadan daha siyah ve hiçbirşey anlatmayan bir yüzdüm, sana asılmış şiirlerde kanadı gözüm... karardım. zor ölümlerdi sevişmelerimiz, kesiyordu gökyüzünü uçlarından. Şavk kapı arkası çalısüpürgesi... Sayamadım kaç bıçak darbesi bıraktı kucağıma Şeytan, sana gitmeden gelmeyi kafama koyduğumdan beri.... diz çökmüşken öteki dünyalarımız baharlara, üşüyorsun. Üşüdüğümden bi haber.... biz yazdık kaderlerini begonyaların, kardelenlere kardeş doğurmadı diye aşkımız. oysa biz soğuktuk kaskatıydık süttük en kasılmış uzvuyduk bir yerlerimize takılmış aşkın... hayıflandık... birşey bilmiyormuş gibi bilgece sustu gece. çamurdan bir balçıkta yatarken biz, soğuktuk.... şehir patikalarında kaybolan bir çocuktuk aslında, ve fotokopisinde gözyaşı yoktu aşkın... yürek soğumuzdan daha buzdu albenilerimiz... Neyi beceremedik ki biz ? |
çamurdan bir balçıkta yatarken biz,
soğuktuk....
şehir patikalarında kaybolan bir çocuktuk aslında,
ve fotokopisinde gözyaşı yoktu aşkın...
yürek soğumuzdan daha buzdu albenilerimiz...
Neyi beceremedik ki biz ?
şiiriniz, özellikle bu satırlarınız çok etkiledi. kutluyorum sizi, saygılarımla.