SEVMEYE YEMİNİMİZ VARDI...
Belki birgün, birgün belki...
Aynada ağaran saçlarına bakıp bakıp da Tel tek ağarmış Yarı dökülmüş saç tellerinde Anımsarsın sevda anlarını Yaşadığın sancılı Sabaha zor vardığın gecelerini Özlemlerini Tüketemediğin hasret sancılarını... Dilerim ki o an mutlusundur Aramazsın son terk ettiğin sevgilini... Uçurumlara çıkıp yardan atlamayı Düşünmezsin... Ölmeyi hayal etmezsin yine İşte bunu isterim senin için... Çünkü ben ya ölmüş olurum Yada acınla kıvranıyor Belki de hasretinle ölümü bekliyorumdur.. Düşünme beni. Senin mutluluğun Gerçekten seveceğin insanla ölmektir Sensiz dünyamdaki son dileğim. Sen düşünmedin Arkanı dönüp giderken benim için bunları Ben ömrümce hep bunları düşünen Garip bie şair olacağım senin için... Ölene dek sevmeye yeminimiz vardı hani ya... Ben yine o yemindeyim hala... 12.08.2012 Suat TUTAK Garip Şair |