sensizliğim
aşkının izbeliğinde
yüreğim eski bir hurdalık sanki söz bulutlarının öksüzlüğünde bükemediğim kalemimin can alan serüveni halimin perişan benliği uzak kentlere düşmüş çiçeğim penceremin başıdır uyku kapımda ki solgun baharlarını koklamakla nefes olur zamanlar çocuk gibi unuttun yaşanmışlığı mürekkebinde mi sakladın onca ümidin mezarlığını dolup taşarken vurdun gönlümün çatını sol yanımı sen büyütmüştün oysa dökülen yaşlarıma umut bekleyişimi vuslat diye okutup bir anda doğruldun uzaklara firari kurşun aşktan satırıma geleceğin her mevsimi, düşlerim ölü toprağı yaşanmadan artık herşey masal tadında |