Adım Adım Yalnızlık Benim Adım.

Bir ithaf şiiridir; D.K. için.

İçimde şairimsi bir ağıt gizli,
Mısralarımda saklanmış hayatları,
Anlat beni dercesine bir gerçek,
Savur at beni dilli yalanlar...

Gül kokusuna muhtaç aşk,
Gülmeyi unutmuş bakışlar,
Son söz olan gidişler,
Arkana saklanmış apaçık.

Gizli bir pencereden bakarken peşine,
Ardı sıra ayak izlerinden iz’lerim
Üzüntülerimi.
Adım adım peşinde değilim halbuki.

Ben ki bir gazi mağluplardan,
Giderken bile üstüme gelen sen,
Sokak ortasına atılmış bir hazin,
Ne olur (g)’iz’leyin beni.

Aşk çırpıntıları dalgalansın denizlerimde,
Ben o sulara koyulup yelken, açılası,
Sen sorgusuz sualsiz atılmış
İnfazına dağlık arazi.

Yırt at derler olası cümleler,
Sar sakla der olağanları,
Karışık bir çocuk hüsranında,
Unutabilir misin oyuncağını?

Sen giderken,
Ardından ellerim,
Sallanmadı,
Nasıl gidebildin?

Uzak değilsin oysa şimdi,
Özlemlerim sana gebe değil,
Aşklar acısız mı yani?
Peki ne vardı da gittin?

Sevmişim seni, belki senden geç fark ettim.
Sen gittin,
Adım adım izlerin zihnimde,
Adım gibi bilirim.

Benim adım sensiz mi şimdi?
Ben ne yaparım?
Gittin madem,
Ardında adımsız kalırım.


| 11 Ağustos 2010 Çarşamba | 01:50 |