Yokuş
sızladı boşluğun atamadığı pençe (divan),
bir sen kaldı içimde olmadık (ziyan). şimdi beni bulamayacağın kadar sol, şimdi beni tutamayacağın kadar esintiyim, kırılsın kalem, çözülsün sihrim, varsın, içinden sen de çık bu şiirin, ne sonundur bu, ne de ilkin. var mı benim gibi birin? *biz* sözledi aşk, tüm dünya dillerini, .ya bir şeyler boğaza düğümlendi, .ya yakalandık. uykusunda meleğin, rüyayız sandık, uyandık, uymadık. bir yastıkta kocamak... yastık. zaman dinlenirken başucumuzda, demlendi hüzün. sızladı yine o parça.. e’lendik. adımız daha anlamlı artık. bir sen kaldı içimde, yılmadık. | emrah nargöz | 16 ocak 2017 pazartesi, 20:45 |