Yüklem
düşmüyor yakamızdan, boğazımızı düğümleyen birtakım ayrılık elenseleri.
ve biz de rakımsız sulara gömülüyoruz, beklerken yüksek tonajlı gemileri. bir balık ağıda diş geçiriyorsa sitemsiz, biz de istemsiz dolduruyoruz nedenseleri. el altından bir şişeye yükleyip içimizdekileri, gitmesek de olur ileri. biz; düşün yitiminde, sabrın bitiminde, kalbin yetiminde bulduk en güzel sevmeleri. | emrah nargöz | 26 aralık 2016 pazartesi, 22:26 |
hep.
Beğenim, tebriğim ve saygımla.