Size Katılıyorum Aynur da gerçek bir yetenek var ve bende torunlarımın onun öykülerini okuyarak büyüyeceğini hayal ediyorum.
Sevgiler yazara ve yazıya konu olan Yazara..

güzeldi bu kalemi anlatmak kolay değildi
saygılarımlasınız herdaim

Şiirinizin tanıdık bir isme ithaf edildiğini görünce hemen girip bakayım dedim.Ve sizi,ekseriyetle şiirlerini,
heceyle yazan bir kalem olarak bildiğimi de eklemek isterim buraya.

Burada, tam olarak mümkün olmasa da,bir-iki cümleyle izah etmek isterim hece şiirine olan bakışımı.
Tabii Edebiyat Defteri sınırları içerisindeki hece şiirlerini kastediyor olacağımı da bilginize sunarım.
Öncelikle, burada hececiler ile serbest şairler olmak üzere iki cema’atin (grup) bulunduğunu hepimiz
biliyoruz.Başka da yok! Bununla birlikte, selamlar daha çok bu çerçeve dahilinde verilir. Buraya kadar
anlaşılmayan pek bir sorun elbette ki yok.Peki neden bunları yazma ihtiyacı duydum ona gelelim arzu ederseniz;

Heceyle şiir yazmak ne kadar müşkül olduğunu söylemeye gerek var mı bilmiyorum;doğrusu şiir yazmak çok güç.
Hakikaten çok meşakkatli yazmak eylemi.Hece şiirine dönelim:En basitini söyleyeyim; matematiksel zekâ gerektiriyor sosyal zekânın yanında. Bu şekilde yazanları da ayrıca kutlamak istiyorum.Ama hece şiirleri benden hep kaçtılar,
kaçıyorlar da.Ben de bu şiirlerin peşinde hiç koşmadım doğrusu.Benden kaçtılarsa,bir bildikleri var dedim;kendimi
böyle ikna ettim ancak. Okurken kendimi başıma silah dayamış gibi hissederim,o derece sıkarlar beni.Dediğim gibi yukarıda,bu kesinlikle beğenmediğim için değil,okuyamadığım içindir.Ve şuana kadar ya bir,ya da iki tane okumuşumdur.
Bu da benim ayıbım olsun.Beni ilgilendirmez de diyebilirsiniz,saygıyla karşılarım,hiç sorun değil.
Ama yazacaklarımın daha iyi anlaşılması selameti açısından yazma ihtiyacı duydum.

Ve bu şiir ve de buna benzer diğer şiirler.

Şöyle baktım isimlerine,bir çoğunun sitedeki önemli kişilere ithaf edildiğini gördüm.İçlerinde çok değer
verdiğim bir isim de mevcut; hadi isim de vereyim:Sema Enci. Şu sonucu çıkarıyorum ben,değer verdiğiniz
kalemleri ödüllendiriyorsunuz;çünkü en güzel armağanıdır şairlerin ithaf şiirler.Kişi hiç hiçbir zaman unutmaz
bu yazılanları ve öyle özel hissederler ki kendilerini,yüzleri kızarırcasına duygulanırlar bunun karşısında.
Ne deseler beyhude kalacağını da bilincindedirler. Diğer taraftan bakalım bir de,bu şiirleri okuyan bazı
arkadaşlar da kendileri için beklemeye başlarlar.Belki de en doğal haklarıdır beklemek,bilemeyiz. Daha sonra da
bunlardan ayrı olarak şu düşünce çıkar ortaya,eğer bazı arkadaşlar,sadece okuyup geçiyorlarsa şayet karşıya,
yine anlarım,anlamalıyız; çünkü övgü dolu yorumlar yazsalar,bu sefer karşı taraftan,bak demek ki kendisi için
yazılmasını istiyor o yüzden gidip o sayfa da soluklandı,soluklanıyor.Hadi canım bu kadar mı olur diyeceksiniz
belki de,ama insan olduğumuzu ve insanın bazen böyle de bakabileceğini unutmamak gerekir.Bir nevi hayat felsefesi.
Yoksa tabii ki bu emek karşısında ‘’işi şiir olan’’ arkadaşlar hiç kıskanmadan okurlar,duygularını yazarlar bu şiirlerinin altına.Yazanların da böyle bir düşünce olduğunu soracaksanız da şimdiden söyleyeyim:kesinlikle hayır.

Ve son, demişsiniz bu şiir.

Bu şiirden sonra O’na da yazmak istiyorum dediğiniz kişi yazacağınız şiiri hakketmiyor mu? Diye içimden
gelen o soruyu yöneltsem kızar mısınız? Ya da soru olarak da algılamayın derim ve hatta soru işaretini atıyorum hemen .


Yanlış anlaşılmama umuduyla…


Harun Aktaş tarafından 8/4/2012 2:12:04 AM zamanında düzenlenmiştir.

"Yiğide hakkı verilmeli" diyen kardeşimin kaleminden harika bir şiir daha düşmüş.

Tebrikler, selamlar.

Kürsüyü haketmişler birbir sahnede

maksat sanat ise sanatın peşinden gidenleri alkışlamak görevimiz

selamlar saygılar

En iyisi bitirmek, bana bir hâlolacak
Unutma birgün adın târihe mâlolacak.

ne güzel ahde vefa bu hocam inşallah bizim torunlarda o kitapları okular

güzel iki yürekli dostun övgü deger paylaşımını okudum

selam ve saygılar dost yüreklere