Bunlar Benim Gözyaşlarım
ey sevdiğim sana,
senden şikayetim var diyemem. kederimi hasrete yalnızlığımı anılara dönüştürmek için, yüreğimi bağrımdan söküp, akıp giden ırmaklara atarım. ateşle yazılanı ırmaklar söndüremez. yer ile gök birleşse güneş ikiye bölünse, tapmışım sana bir kez, başkasına yar diyemem. yüreğimin götürdüğü yere değil, sana varmak için yola çıktım. uzun otları okşarcasına esen rüzgarlara türküler okudum. iliklerime kadar işleyen seni bende yaşatma inancını kaybetmemek için, bende kabına sığmaz bir yürek var diyerek, dünyayı yeniden kurmaya çalıştım,kuramadım. bundan sonra ne seni ne kendimi kandırıp, inanmadığım hayallere bağlılık yeminleri edemem. fırtına öncesi sessizlikti doğanın durgun denizlere döndüğü zaman. acılarımı gizledim sevinçlerimi dizginleyemedim. insanın mutsuzluğundan kendime mutluluk çıkarmadım. kendi cehennemimi her gün her an cebimde taşıdım ama, bir yangını söndürmek için, bir başka yangın çıkarmaktan da bıkmadım usanmadım. sadece bu nedenle cehennemlik suçluyum. suçlarımın ateşinde yanmak haktır bağışlanabilmem için af dileyemem. cehennem alevinin içindeyim ben. eşiğine gelme korkularını atlattım. bu dizeler benim gözyaşlarım elmas tanecikleri değil. bu şiirler benim yüreğimin yangın ateşi alev parçaları değil. güneşten altın meyveler koparıp sunmak için gelmiştim sana sabah kadar berrak duygularımla. kusursuz, güllük gülistanlık bir dünya, koskoca bir yalan. üstelik te can sıkıcı. öyleyse, kendim ettim kendim buldum. sonuçlarına birlikte katlanalım DİYEMEM. Erol Semiz |