Kaybettim
Kaybettim gören gözlerimi
Söyleyen dilimi
İşiten kulaklarımı.
Kaybettim bana haber getiren ulaklarımı,
Durup soluklandığım duraklarımı.


Bana şiddeti yürekte hissedilen bir tokat atarak
Aldı bana verdiklerini,
Gülümseyişimi kaybettim
Hani kayıpların ardından ağlamalıyım değil mi
Ama gözyaşlarımı kaybettim.
Sevinçlerimi aldı benden
Zaten o vermişti.


Hiçbir şeysiz bir bekleyiş kaldı
Zıddı olan her şey yedi sanki birbirini:
Sabır sabırsızlıkta kayboldu,
Umutta umutsuzluk.
Heyecan sakinlikte eridi,
Hayal boşlukta.
Aşkı hiç bilmiyorum
Nerede kayboldu.


Yani
Bekleyiş kaldı kısaca
HİÇBİR ŞEYSİZ
Dursuz duraksız,
Yolsuz yolaksız.
Kayıplarımın yerini
Hiç bilmediğim
Tanımadığım,
Tanımlamadığım bir şeyler doldurur diye
Bekleyiş kaldı yalnız;
İmansız, izansız
Merhametsiz ve insafsız bir bekleyiş
YALNIZ