Kalemin göz-yaşı
yüzüm
kendine bakan ayna iç çeken kırıkları sessiz yalnızlıktan sızan hazan gölgesidir baharın yaşam zamanın göçebe kuşu tütsülenir telekleri kendi ateşinde sormayın kayan yıldızın adını -kırılan daldadır kalemin gözyaşı öperken yarasını şafak söküğüne oyalayıp s/özümü süzsem göğün çakır bakışını kansam karanlığıma ökçesine basılmış kalbimi gömüp keşiş dağının içine gitsem diyorum eksik yanıma sarılıp kusurlarımı öpsem ellerime yaktığın kınada karışıp küllerime yaşasam ölümle kankardeş hasret rakımı yüksek bu şehirde Naz Boyacı UĞUR BÖCEĞİ ne sonsuz teşekkürler...sevgiler... |
gömüp keşiş dağının içine
gitsem diyorum
eksik yanıma sarılıp
kusurlarımı öpsem
ellerime yaktığın kınada
karışıp küllerime
yaşasam
ölümle kankardeş
hasret rakımı yüksek
bu şehirde
MUHTEŞEM BİR ANLATIM VE SUNUM DOAST BRAVO KUTLAR SEVGİLERİN İÇİNDE ESENLİKLER SUNARIM...