-sabrın en güzel hali /ne

durduğun yerde
söz biter sabrım
nakışlanır dilim
susar arsız kalemim
ibrişim büker öfke

tel-tel dizilir ömrüme
kırıkları dallarımın
kalbim acı yeşil kanar
solar ruhumun çiçekleri

ah!
liya
demek sende gidiyorsun

dilimizde sus-pus olmuş
o beklenen mektup
hiç yazılmasa
bilmezmisin tasa d/okur
gözlerinin içine
kırmızıya boyar kağıdı
bir ucu alev,bir ucu kan damlası

tümcesiz lisanımsın sabrım
tüm acıları sınamışım yüreğimde
sağanak yağmurlarda yıkamışım hüznümü

ah!
liya
demek sende gidiyorsun

karanlık sokaktan sızan
o ışık takatsız şimdi
yüzümün gülüşü donar
üşür ellerim
kalbimle ben ceketini bölüşürken

nefretimdeki sır
karanfil ateşinde tütsülenir

bir güvercin çığlığı bozar
iki kişilik
o güzelim sessizliği

Naz Boyacı


- UĞUR BÖCEĞİ ne teşekkür ediyorum...sonsuz sevgiler...