Yusyuvarlak düşünmek beyaz zeminde,
Elinde kalem, parmakların uyuşuk,
Beynin durgun.

Ne saklambaç oynamayı düşünmekteyim,
Ne kara tiren hasreti,
Biliyorum,
Ve farkındayım:
Hasretler kısaldı..
Yuvarlandı gitti teknoloji vagonlarında,
Hep hızlandı,
Hem de değer kaybına uğradı,
Mega piksel boyutlarda,
Kısa yol tuşları, hem mektup oldu,
Hem de renkli fistan hasreti..
Önemsizlik ağır bastı,
Çiğnenen çikletlerin mini kutularında,
İşte vefasızlık da o boyutta /boyutlarda kaldı.
Aramanın,
Sormanın,
Zor olduğu zaman boyutlarında.

Sevgi ise çerçeveleşti,
Ne duvarlara asıldı,
Ne de albümlere biçim oldu.
O da kaydı gitti,
İnternet adreslerinde.
Ana merkez beyinciklerinde kayboldu.

Aramak kolay,
Bulmakta öyle..
Elinde varsa bir kamera,
Veya yüksek mega pikselli telefon,
Ya da kablosuz bağlanan diz üstülerde..

Yeşillikleri kısa çimenlere verdik,
Oralarda unuttuk.
Ağaçların dalları keyif vermiyor,
Hoş arzulayanda yok.
Dilimizde hep:
Ha dünya bitti bitecek,
Ha toplu ölümler kapıda.

Korumaya plânlar yok!
Öneriler rafta..

Tartışadursunlar mega kent kurucuları,
Öyle kısa ve küçük çevre düzenlemelerini,
Ama bir elimizde mekanik baltalar,
Ormanlarda kesimler tüccarların ön görü istikametlerinde,
Zir zop delinmedi ya tepemizdeki!
Deri koruyucu,
Isı dengeleyici prensimiz.

Yalnız ve yalnız;
Önermeler Tv’lerde,
Plânlamalar aynen devlet raflarında,
Pratikler /çözümler
Patron yüklemelerinde..

Olsun be!
Biz yine de iyi düşünenlere giyotin hazırlamalarda olalım.
Partileri seçime,
Bu milleti de seçmen sınıfında sayalım.
Kârlar kâra gitsin, kârlar artsın.
İşçi, memur zammı sıfır tamlarla başlasın,
Onları iyi vatandaş projeleriyle kandırıp oy kullandıralım.
He vallaha ne iyi oluyor değil mi?
Ne de iyi..
Demeyin gitsin!
Değmeyin gitsin!
Kimselerde karışmasın ha….!





Teyyar Dumlu