kelimelerim ölürken
konuşmak derman istiyor artık çünkü
çenem Filistin’deki çocuk kadar bıkkın dudaklarım Amerika’nın dağıttığı özgürlük kadar çatlak dilim müslüman ülkelerdeki metal müzik gibi ahlak dışı nefesimse Türk halkı gibi yorgun Türkiye’deki demokrasi gibi ceset. özgürlük istiyor kelimelerim ama tükürük bezlerime bir palyoça kadar absürt bir kimlik bu isyan. sesli harflerim dişlerimin arasından sırıtır o bile yeter demirlerin duvarlarla evlilik yaptığı ölüm okuluna yazılmaya. konuşmak derman istiyor çünkü yabancılaşır eşitlik kelimesi beynime matematikten başka yere yakıştırılamaz eğer "Yaşasın Cumhuriyet" dersem. barış sadece mavi kimliklerde poz verir. laiklik küfür olur para kazandırmazsa yobaza. konuşmak derman istiyor çünkü vatan şehitlerle akla geliyor müslümanlık kandillerle. içime suikast olur yaşanamamışlıklar. sevgi idam olur zihnimde düşünmeyi firar etmiş beyninizse cellat. kelimelerime tecavüz eder bunlar konuşmak derman ister.. konuşmak para istiyor işte halkım bunun için susuyor. konuşmak cesaret istiyor işte halkım bunun için susuyor. konuşmak akıl istiyor halkımın bir kısmı konuşamıyor. Emre Ay |