ACEMİ ŞAİR
Yürüdüğümüz, tozlu yollar anlatıyor,
Akşam; üstü Birlikte geçtiğimiz kaldırımdan geçiyorum. Ruhum! Yanıyor Her yanan sanki odun alevi, Dile gelip anlatsa çektiklerimizi. Aynı sevdayı yaşamıştık, Aynı duyguda ağlayıp, aynı duyguda kahkaha atmıştık Sen! Sırtında sevdalarına şiir taşıdın, Ben çileyi. Sen; kaleminde aşka vezin’ler yazarken, Benim yüreğimde fırtınalar kopardı. Aklar düşmüş saçlarımdan terler akar. Şimdi Sen Şiirlerinle okuyanları mest ederken, Ben Tozlu yolların hatıralarıyla avunuyorum. Sen acemi şairsen eğer, Ben o tozlu yolların zerresiyim. “ Biz her gün yudum, yudum şiir iceriz” 08.09.2001 BU ŞİİR’DE KİMSE HEDEF ALINMADAN BEN ŞİİRDE USTAYIM DİYE BİLEN ÜSTATLARA VE BENDE ŞİİR DE ACEMİM DİYE BİLEN GÖNÜL DOSTLARININ ÖĞLEYSE BİZE YOL GÖSTER HADI HOCAM DİYEN BİLMESİNİ;SONUÇ ŞİİR DE NE USTA OLAN NEDE ACEMİ OLAN VAR ÇÜNKÜ ŞİİR YÜREK İŞİDİR. |