İNSANLIK MAYASI
Hak cümle âlemi eğlemiş yoktan,
Âdem ile Havva bir de topraktan. Kılçıktan, çamurdan, yapraktan; İnsanlık mayası olsun insana barış. Kin’i, nefret’i kır, sevgiyle kucaklaşıp yarış. Çocuğun elinde tetik, görürken tatlı rüya, Ananın düşünde dolanır barış diye hülya. Kerkük’te, Musul da koşarken Dünya. Filistin de çocukları unuttu barış. Muhammed’in ümmetiyim yolum kuran. Müslüman kanıyla çok olmuş kuduran. Türkü, kürdü, kadını, çocuğu vurduran, Gardaşı gardaşa kırdıran, Anaların gözünde damlar barış. Akşam alacasın da boranlar düşüyor, Irak’ta, Suriye’de, Azerbaycan da yürekler üşüyor… Orta doğu da avuç avuç kanlar pişiyor, Silaha karşı kızımın, kızanımın yumruğu şişiyor… Her gün polisim, askerim, aydınım şehit. Sömürge uğrunda bitlenmiş it, Kanlar içinde yere yatan yiğit, Toprağında barış ister barış. Çağlayan koydum testi damla damla dolar. Çanakkale’de, Gelibolu da sol yanım kanar. Yirmi birinci yüzyılda zerrem barışı anar, Silahların gölgesine düştü barış. Kitapların cemresinde pişti barış. Sarıl ne olur sarıl hadi sevgiyle yarış… |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun dilerim.