SEN DÜRDÜN
“YARADAN KURU İFTİRADAN SAKLASIN”
Dudaklar yanıyor, su gibi sözler, Heveslerin bitti, çeker gidersin. Kirpik den dökülen, can yakar közler, Aşkımı sen dürdün, seker gidersin. Yokuşu bitmeyen, zalim yollara, Sayıklar adını, yazdım dallara. Ceylanım boyunu, sarsam kollara, Yüreği sen dürdün, çıkar gidersin. Bakmayı bilseydin, siyah koynumda, Hasret dayanılmaz, yükü boynumda. Acısı çok derin, yalnız beynimde, Özlemi sen dürdün, yakar gidersin. Kimbilir; adımı düşürdün dile. Sacımın her teli, çektiğim çile, Kalbinde bıraktım, izleri sile. Yılları sen dürdün, yıkar gidersin. Gittiğin yerlerde, farzet sordular, Bu ölümlü yolda, beni yordular, Can alıp verdiğim, nefes kordular. Kader’i sen dürdün, sıkar gidersin. Hayata son defa çatıldı kaşım, zehroldusevgili,ekmeğim aşım. Zerrem; bin günaha kesiktir başım, Yazgı’yı sen dürdün, bakar gidersin. İrem’in suyundan, bir yudum içsem. Mahşeri alada, gülleri biçsem, Ah cennet kokunu, koklayıp seçsem, Defteri sen dürdün, büker gidersin. Şerefi, namusu bıraktın dile Yalan ile otur, bir kuru sile Sende çok sevgili, bulursun bile Kardelen; öldürdün, akar gidersin “SEN BANA DÜNYA OLSAYDIN BEN AŞKINA KÖLE OLURDUM” |