NEREDEN BİLECEKSİN?
Akşamları yatağına gizlenircesine sığındın mı?
Hıçkırığını kimse duymasın diye, dudağını ısırdın mı? Sen hiç ağlanacak yerde güldün mü? Ama sen hiç ağlamadın ki, benim için Ağlarken, gülmesini nereden bileceksin… Belki gelir diye uzayan yollara baktın mı? Sevmesin, ben onu “O yokken de severim” dedin mi? Gözlerinden uyku akarken, düşünceler ordusuna yenik düştün mü? Ama sen hiç uykusuz kalmadın ki, benim için Yenilmenin, bu bedene verdiği ezikliği, nereden bileceksin… Unutacağım, unutmam lazım diyerek, kendini avuttun mu? “Artık O geçmişte kaldı” cümleleri kurarak, kandırdıkların oldu mu? Sesini duymak, yüzünü bir kez daha görmek için yanıp tutuştun mu? Ama sen hiç yanmadın ki, benim için Yangın yeri olmuş bir yüreğin acısını, nereden bileceksin… Ey Sevgili; Çok yoruldum Bu soruları, sana da bana da sormaktan, Yalan yanlış verdiğim cevaplardan... Artık sana zeytin dalını uzatıyorum Ve Susuyorum... Her şeye rağmen İyi ki, hayatımda varsın, vardın. İyi ki, bu yürekte aşka dair izler bıraktın... Yaşanılanların hatırına Bana da sadece, “EYVALLAH” demek düşer, Bundan böyle, çok iyi biliyorum... EYVALLAH..! Asi Armes |