BİTMEK ACI
Yaz gibi,
Bitmek acı Ardından hüznü sürükleyen hazan habercisi… Olgunlaşmadan sararıp dökülmeye giden yolda, Yaprağın sürgün hikâyesi… Köz gibi Bitmek acı Tükene tükene yakmaya devam eden kor Canından ruhuna değen günaha bedel gibi İçin(d)e kor. Söz gibi Bitmek acı Sükûtun iç gürültüyle değişen yolunda Yerini bir yutkunuşa bırakıveren can kırığı… Kesik acır. Heves gibi Bitmek acı Doğan günün getireceği yeni yapılacak işler Yeninin hep yeni kalacağı düşler ....olmadıkça yaşam Dura dura eskir Nefes gibi Bitmek acı Bir hırıltıyla biten hani şu”alıştığımız şey:” Ölüm… Uzun ışıklı koridorun sonunda vardığımız. Ölüm...Hiç başımıza gelmeyecek hiç tadını bilmeyeceğiz sandığımız… Bilir nerede nasıl duracağını kalp, Ansızın bulur. |
bitmek acı
Ömür sermayesinden giderken veresiye
Seviyoruz dünyayı ölesiye
Aşkıyla, ayrılığıyla, çilesiyle...
Sen gibi
sevmek acı
Bir anda olduk iki yabancı
Sevmiyorum deseydim ben
Olacaktım yalancı
Evet gerçekler acı
Dokuz köyünde aşk olsa
Birinde bile yer yok
Sana kaldım yabancı
Ey başımın tacı
Aşk-ı fanim
Sende yalan olup gittin
Beni bıraktın doğruyla
Eğri başıma.