Çıngırak
Şimdi kuş cıvıltılarında ağlamak olmaz
Betonerme değil mutluluğum çok şükür Akitler öldürmezmiş aşkı Varsa yoksa, insan etmeliymiş şükür Mezarlıklardan kaçıyorum İçimde kuşlar kelebekler kıpırdıyor Doğa analığıyla rahmimde... Söz veriyorum yeni baştan söz alıyorum Naif yüreğine ağırlık etmeden başımı koyuyorum yarimin. Kapıları kapattım, rüzgar uğultusunu duymuyorum Korkuyorum martılardan, kargalardan Acımasızca hatırlamaktan korkuyorum Bir cellatın vicdan ikilemiyle yaşamaktan yoruldum Biraz sükunet çok mu Tövbekarın iç huzurunu diliyorum Bir çıngırak sesine karışıp gidecek... |