İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
K(c)an kaybından sırnaşıyorum ölüme...
rafet42
5,0 / 1 kişi ·1 beğenme · 1 yorum · 1291 okunma
 K(c)an kaybından sırnaşıyorum ölüme...
Tümcelerimin serzenişlerini görmezden gel sen yar!
Ki zaten sen hep bana kör,sağır degilmiydin? Beklemedigim bir düştün sen, G(h)ecelerime asla düşmeyen... Yangınındım, ateşinin sıcagını tatmadıgın... Elinden tutmadın yalnızlıgımın,hep bir eksik, hep bir sensizlik... Kırıldı gülümsemelerim, bir bir içime düştü gamzelerin, gırtlagıma kadar ’Aşk’ bulanmışken, ve k(c)an kusarken bedenim, sen gitmiştin uzak diyarlara... Ahhhh neydi bu denli sana bağımlılıgım, bagışıklıgım sevgili... Pimi çekilmiş sevdalardan geçtim, aşk’a ayarlı tesirli bir parçaydım... Zulaya gizlenmiş bir aşk’tı bizimkisi... Feryat fiğan eşliginde, sessizce yaşanıyordu... Her şeye rağmen öyle bir sığındık’ki bir birimize, kimseye yer bırakmadık... Dudağının kenarına düğümledim yüreğimi, bir bardak suda bilsen ne fırtınalar kopardım... Faili mechul bir aşkın tek zanlısıyım artık... serseri bir sefalete sürgün yedim, ferman’ım gözlerinde asılı... Şafaklarda sattım ihanetlerini, ve ödedim bedelini son kuruşuna dek...! Bilirsin; hayatımdaki tüm hesaplar benden’di... Karanlıgın ne demek oldugunu öğrettin bana sevgili, düşmeyi,düşene bir tekme’de atmayı senden ögrendim.. Göz çukurlarındaki karanlıklarda boğuldum, ellerim öksüz kaldı senden sonra... Peşinden koşmayı, dizlerimin kanamasını, kanayan yaralarıma tuz basmayı... Yaşamımla düzenimi bozacak yaralarımı görmüyorum artık. Sana ait yaralar almayı nimet sayıyorum, K(c)an kaybından sırnaşıyorum ölüme... Ne olur kızma bana sevgili... Ne olur yanlış anla bu sefil’i... Yerli yersiz üç noktadan yerleştirdim seni içime, vesairelere sığdırmadım biz’i... Kalp kapakcıklarım sızlıyor sevgili, az bir zaman kaldı gidişine biliyorum... Dağınık bir gecenin sabahına doğru git/me nolur... Uyandır beni dudağımın kenarıdan... Gögüs kafesimi kırana dek sarıl, vefasızlıgını vur yüzüme tokat misali... Herşeyini kus üzerime. Gidersen bilmediğin dillerde sana ağıtlar yakacagım, Aşk-ı cinayetim olacaksın... Yakamı bırakmıyor gülüşün,düşmüyor düşlerimden istanbul ve sen... Bedenlerimiz aynıydı bu aşk’ta... Bir eşkiya’nın aşkıyla sevmişim seni... Yüzünde yüzlerce sitemle kal Git/me sevgili... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
K(c)an kaybından sırnaşıyorum ölüme... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
K(c)an kaybından sırnaşıyorum ölüme... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
rafet42
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 8.7.2012 00:51:35
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 1291
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.