bir kente ve bir aşka mektup
Aşkını kat
bu kentin tüm damarlarıma işlediği floresan soğuğu terkedilmişliğime aşkını kat ellerinin gezdiği çoraklardan gülümsesin hayat kâbuslarımın ardından fısılda "Buradayım hâlâ!" ... vurduğum kıyılarda kayalar korkum... aşkını kat elaya bulansın uçurumlar beton çiçeksizliklerini kuşatır coşkun ormanlar çiçek toplayıp susarız... kalırsın bana bu kenti bırakma dalgalar dolanır sahipsiz ayaklarıma güvercin yumurtalarında renkler çürür aşkını kat nesli tükenmesin bir ömrün kelimelerini uzat ve fısılda "Buradayım hâlâ!" aşka bula bir gece yarısında parmak uçlarımı üşüdüm. |