Gerçeğe Yenilen Bir Düşün ŞiiriKutsal bir düğün sevinciyle uyandım bu sabah Anlatsam İnanmazsın İnanmazsın diyorum, çünkü sen uyuyordun Bir mısrada özümlenmiş iki türkü gibiydi Doğuyla batı Say ki kan kardeş Yürekten dışarı vursa da patlamalar Asla ölmeyen Artık namussuzluk gizlemiyordu kendini Susmuyordu acıyla kazınan dudaklarda Geniş boyutlu bir bilincin eşiğinde Kayboluyordu kin ve nefret Cılız çığlıklarıyla Sanki bir şeyler müjdeliyordu şiir Ve tüm acıların zincirinden kurtulmuştu insanlık Kutsal bir düğün sevinciyle uyandım bu sabah Anlatsam İnanmazsın İnanmazsın diyorum, çünkü sen uyuyordun Toprak bitek, ürün bol, yaşam rahat diyordu bir köylü Bir ırgat çaresizliğinin sesini duyuruyordu ağasına Ve bir genç iş seçiyordu dergiden kendine Bir değil bin, değil tam yetmiş milyon yürekte Aynı muştu , aynı soluk, aynı ses Yaşamın anlamını haykırıyordu ’Bir ağaç gibi tek ve hür Bir orman gibi kardeşçesine’ Ölüme gülerek giden yüreklerde Kurşunlanan tüm umutlar Sokak ortalarında Gözyaşlarıyla suladılar ve bir tohum ektiler yollara Ürüne duracak yarın Sonra Sonrasını anlatsam İnanmazsın İnanmazsın diyorum Çünkü sen hâlâ uyuyorsun |