dipsiz kuyuya düşmek gibidir sensiz yatağa girmek
hele birde sıcaksa hava ve sensizlik hararet yaratmışsa
terk etmeli o dakika yastığı,yorganı,yatağı
nasıl susturmalı bu içimde sen diye haykıran
senli sensiz acı çığlıkları

hani yoksunya
yoksun işte...
elimi uzatıyorum, boşta kalıyor
bakıyorum önce gözlerim doluyor
sonra ;
sonrası malum,
göz yaşlarına boğuluyorum
ama ben aslında
sensizliğin yokluğunda
derinlere batıyorum

soğuk bir havada dışarı çıkmak gibidir sensiz yatağa girmek
hele bir de nefesinden dumanlar yükseliyor tüylerin dikeliyorsa
terk-i diyar eylemeli o an, o ortamı,havayı hatta hayatı
nasıl gem vurmalı bu içimde seni zikreden duygulara
senli sensiz kurulan hayallere

kokun vardıya
hani vardı işte...
burnuma çekiyorum,kokluyorum
sadece sızı duyuyorum
hayal etmekle kalıyorum kokunu
sonra ;
sonrası malum,
çıldırıyorum,deliriyorum,
en ajite hallerimle
isyanları oynuyorum
o bir daha hiç olmayacak düşüncesinin
benliğimi kaplamasıyla
söndürüyorum ışıkları
kapatıyorum perdeleri
sen yoksun meğer
ben de dindiriyorum acılarımı
elbet;
bedenimide bir gömen bulunur
..şiirseli..