UYAN EY ŞÂİR!"Bir gözleri âhuya çok fenâ âşık oldum Terketti, öldüm bittim, tükendim" ve sâire "Mutluluk bekliyorken dert ve çileyle doldum" Böylesine ağlamak yakışmıyor şâire Geçmişine bir göz at, şöyle uzan mâziye Bir bak ustalarına, onlar neler yazmışlar? Nasıl sahip çıkmışlar şehîde ve gâziye? Dizeleriyle nasıl şerre mezar kazmışlar? Yunus neler söylemiş, ya Mevlânâ ne demiş? Karacoğlan’ı düşün, Fuzûlî’yi hatırla Pir Sultan, Abdal diye sanma kafayı yemiş Halkına önder olmuş yazdığı her satırla Destan yazabilirsin, senin elinde kalem Örnek vermem gerekse işte İstiklâl marşı Ezbere bilmiyor mu söyle onu bu âlem? Okuyan Türk’ün sesi inletmiyor mu arşı? Öylesine gezinip edipler çarşısında Neye yarar her şâir düşse kendi derdine Susup oturmak değil olaylar karşısında Ses yükseltmek yakışır ülkenin her ferdine Bunu herkes bilir ki tâ yüzyıllardan beri Şâir önce görendir, şâir önce duyandır Farkında değil misin? Ülken bir yangın yeri Haydi uyan şâirim ve halkını uyandır. /"Üstâdım, hocam" diye daldan dala hoplamak Kendine dost edinmek yalandan üç beş kişi Bolca yorum dağıtıp bolca yorum toplamak Bunlar şâirin değil, boş adamların işi./ 23haziranikibin12. . |
Teşekkürler Çetiner.