Şakımayı unutmuş bülbüldüm dalımda
Sen ise solgun bir gül iken bağında
Aşka hasret yolculardık ikimiz
Yollarımızın kesişmesi cilvesiydi kaderin
Sen sus gerisini hislerin söylesin

Henüz bozkıra çalmadan susuz illerimiz
Aşk yağmurlarında ıslansın gönüllerimiz
Meftuni bir heyecanla düğümlense de dillerimiz
Arzular şelaleyken ne hükmü var ki sözlerin
Sen sus gerisini dudakların söylesin

Ok yayından çıkmışsa dönmez ki geri
Bırak bildiğince ilerlesin aşkın seyrüseferi
Hücreleri bile sarmışken tutkunun izleri
Sevdayı hapsedebilir mi parantezlerin
Sen sus gerisini yüreğin söylesin

Bir nazarın ile bin dünya kurulur
Duygular buluşunca mihraklar tutuşur
Gönül meramını anlatamaz sözler yorulur
Bazen bakışlarında gizlenir diyemediklerin
Sen sus gerisini gözlerin söylesin

Odam rüzgârınla dolsun sabahın seherinde
Gül kokunu da getirsinler beraberinde
Engelleri aşıp vuslata erdiğimizde
Mutluluğun sırrına ulaşır bedenin
Sen sus gerisini tenin söylesin
Sen sus gerisini ellerim söylesin


Konya- 2011