ONA...
Kırılan kalpler erişilmiş ALP’lere benzer ’birdaha tırmansam ne yazar’dercesine hevessizce
Sessizce sensizliğe sesvermeyi;sema’ya suskunca yüzsürmek gibi ithaf edercesine Aşkınla sardığım gönül kozamın el sürdürmedim inan tekbir zerresine Adı bende tadı buruk bir nostalji de kaldı bu öykünün;biz hiç istemesekte Aynı dünün farklı hüzünlerini yaşıyoruz bak;yasak bir cennetin bahçelerinde Kalbinde kabul;aklında makul görmediğin birini düşünmenin faydası kime? Sayfalara dökülen mi yoksa;hafızamdan sökülen mi daha fazla yer tuttu ahir ömrümde? Onu bir kez daha göstermeyecek olan kadere kahretsem’de... 17.06.2012/ESKİŞEHİR |
Kalemin ürünü ve emeğin boşa gitmesin...
.................................................Saygı ve selamlar..