A R A Y I Ş
O gün gözlerin yağdı dizlerime
Paçama sarıldı gitme diyen ümitlerin Bir demet keşke bırakarak ellerine Yürüdüm Yüreğimin sesine aldırmadan Yürüdüm Ayaklarıma yabancı kaldırımlardan Tıkanmışlığın senaryosunu yazarken günlüğüm Adeta sıradanlaşırken her günüm Yeni adreslere yelken açıyordu Keşfedilmeye meyilli yönüm Gençtim, endamım aynalar kırardı Dahası izlerimin izini sürenler vardı Bir süre avundum esrarlı gecelerde Yitik heyecanlar aradım başka yüzlerde Fakat hiçbir renkte Hiçbir koku Ve seste İstediğim coşku yoktu. Renkler soluk sesler ise soğuktu Senden sonra ben Denizini arayan serseri bir nehirim Bilinmeze doğru sürükleniyor Mimli seyir defterim Ah nalân Sana bıraktığım o keşkeler Yanağımdan süzülüyor şimdi Sıra bendeymiş meğer Artık gözlerim dövüyor dizlerimi Konya-2011 Nalan= İnleyen, ağlayan kadın |