Yazamadım derdimi… Hiçbir mektup, hiçbir şiir anlatamadı sana içimi.Gülleri kanatlandırdı sevdam,dağları türkü yaptı.Bir seni birde o güzel gözlerini yarim; aşamadı,olmadı…

Kar altında kalmış bir güldür sana sevgim. İmkansızların sürgünüdür. Daha önce hiçbir kalemin yazmadığı, yazamadığı inatçı savaşçıların söz dinlemez süngüsüdür! Üzgündür belki düşleri ve doğan günü belki ölümdür. Yinede seni sevmek dönmeyeceğim bir onur sözüdür!

Kalbime, şiirlerime, kınaya sonra rüzgara verdim ben sözümü. Özümü yitik bir şarkının efkarına boyadım. Kuşandım yüzyıllar ötesinden gelen zırhımı. Şimdi seni kazanma savaşındayım.Artık kan güldür bu meydanlarda,can sevdadır,kurşun şiirdir ve sen zafersindir!Senden vazgeçmek mümkünmüdür söyle?Neden yaşasın ki bir savaşçı senden vazgeçmeyi bir an olsun düşünecekse!

Şimdi hazırla ordularını!Yorgun ordum ve özleminle tutuşmuş ben;seni sırtından vurmayacağım!Hazırla ordularını!Artık son meydan savaşının vaktidir!Bilirim yiğit bir düşmansın severim seni,yinede dilediğim zaferdir pazarlıksız!

Papatyalarla kuşatacağım seni. Ve kanatlı güllerim dolaşacak çadırının üstünde.Yağmur denen kardeşim ve rüzgar yoldaşım koşacaklar batıdan.Buzmavi bir tılsım parlayacak şafaktan.Ve şiirlerimi çıkaracağım kınından;ileri diyeceğim,ileri yaşamak için.

Bilirim teslim olmayacaksın. Sende inatçı bir gecenin firarisisin bilirim. Ama pazarlık yok! Yıllardır düşlenilen bu zafer benim! Şu an ateş sunsan bana bilesin içeceğim.Gerekirse bu yolda canımdan geçeceğim,onura öleceğim.

Haydi vakit geldi; başlasın alemin akla zarar savaşı! Bak tepeden gönderdim beyaz papatyaları!Sen yenersen onlar gibi göndereceğim başımı!Bil öyle bir azimle geliyorum!Bil sevdana büyüyorum!...