İçimin Kargaşası...
Hüzün denizine bıraktım dağlanan Yüreğimi.
Avuçlarımda Yalnızlığın, Kimsesizliğin, Çaresizliğin Yüz Karası Bedbahtlığı. Sürgülerini çektim Vuslatın. Yaktım Hayata dair biriktirdiğim Umutlarımı. Bu Gece; Hüsranda boğulan Gençliğimin Katillerini çektim Hesaba, birer birer İdam ettim Dost bildiklerimi. Sahte Çehrelerden çizdiğim Portrelerin miyadı doldu Vefa Hazinemde. Çerçeveleri indirdim Duvardan, teker teker Tırnaklarımla kazırken Dost sıfatına boyanan Suratları, ellerimden Ziyade Ruhum kirlendi. |