Sayıklamalar-1
nicedir elime değmedi kalem
ne bir şiire imge taşımak geliyor içimden ne de sayfaları işgal ederek imitasyon hislerimle kirletmek istiyorum beyaz kağıtları... suyu çekilmiş dere yatakları gibi kızgın güneş taşımı toprağımı yalıyor... her doğan güne hazırladığım umut yalanını da dimağımdan sökerek her saat başında ölesim geliyor... eskiden dizlerime değmeyen avuçlarım şimdi bir günahı kavrayarak kapandı... nasıl da böyle hazırlıksız yakalandım bilemem dalsız bir ağaç gibi olduğum yerde çürüyerek sadece kendime hikaye kalabilmek te vardı... oysa alnımdan atlayarak ayaklarıma düşen onca intihar meraklısı şiirleri tutacak gücüm yok... zaten herşeyini eksik bıraktığım hayata yorgun bir masaldan başka zerre borcum yok... üç cenin üstüne yeminli sır saklayan kadirşinas bir beşerim... çok şükür ki elim dilim helal dönüyor gel gör ki bedenime dayanmış sayısız sokaklari ile istanbul adımı kopartacakmış çeperimden... gelmişine geçmişine yandığımın şehriyarı azıcık mola ver... nasılsa bir gün öpeceğim bende ölümün yüreğinden. |
sevgimdeniz