Titiz bir şiir işçiliğinin rahatlıkla gözlemlendiği yine mükemmel bir eserdi okuduğum kaleminizden.
Müsadenizle uzun zamandır yapmadığım bir incelemeyi sizin şiire verdiğiniz değeri bildiğimden ona büyük bir ciddiyetle yaklaştığınızı bildiğimden yine egosal bir takım cambazlıklar peşinde olduğumu düşünmeyeceğinizden aldığım cesaretle eserin bendeki halini , bana yansıyışını şiirle konuşarak paylaşmak isterim.

" H/asır Altı Edilmiş Ganimet Bencilliği / Balistik Rüyâlar " .........Şiirin içinden seçilmiş iki ayrı dizede mevcut bulunan imgeyi araya " / " işaretini koyarak başlamış şairimiz şiirine. Şimdi düşündüm neden böyle bir tercihte bulundu.İki ayrı isimin yanyana gelmesi ... birleştiğinde anlamsal olarak Hasır / asır ......yani yıllar öncesine dayalı gibi kabul edilmiş ganimetin bencilliğidir incelemeye tabi tutalan rüyalar....Sevmek denilen rüya kabul edilen ganimet... yani sevmek ? ...gerçekte yok.Sevgi yok mu ? diye düşünmeliyiz burda sevgiye dair inancın ciddi şekilde sarsıldığı anlatıcı tarafından ayan beyan şekilde itiraf edilmiş.

Bu kapsamda şiirin sevgiliye duyduğu aşk ve bunu yaşayamamasından doğan ayrılık neticesinde rüya, gerçek dışı bir olgu gibi görmesine rağmen yine de tek ganimeti kabul ettiği anlamını çıkarıyoruz.

Anlamsal açıdan bu ruha tutulan bu projektörle şiirle başlıyoruz....Bakalım rüya olarak görülen sevgiye, aşka, sevgiliye ilişkin şair alt dizelerde nasıl bir haleti ruhiye geliştirmiş.Nasıl bir duygu açılımı gerçekleştirmiş.

"n e zor şimdi
yorgun yıllara tebessüm iliklemek "

Evet ,her zaman bir şiirin tıpkı kompozisyon mantığı taşıması gerektiğine inanırım.Sayın şair de bunu destekler nitelikte ilk girişi yapmış başlığa yakışan, ona tutunan ondan bağımsız olmayan bir duygu akışıyla.

Yıllar öncesine dem vurmuş bugün ...yıllar öncesini bugün hatırladığında mutlu olamadığını anlatmak istemiş.
Birbirini takip eden iki dize.Anlam iki dizede oluşuyor.Tek başına bir dize yalın tek anlam taşımıyor.Ancak diğeriyle birleştiğinde anlam bütünleniyor.

" elimde olsa ya da zaman verilse
önce nefsine kondurduğum gülleri geri alırdım "

İlk iki dizeyi anlamsal olarak tamamlayan iki dize daha. İlk dizelerdeki hüznünün sebebini imgelerle açıklamış.Duygusunun açılımını yapmıştır şairimiz.Sevgiliye seslenmiş, Bugün geçmişe dair mutsuz olmamı sağlayan yegane unsurun sevgili olduğunu daha doğrusu sevgilinin nefsinin şımarmasına sebeb olduğu için kendisini suçlar nitelikte dizeler.Keşke seni bu kadar çok sevmeseydim, seni öğmeseydim, nefis ...yani kabul edilmeyen yanlışlara sürükleyen güç...sevgilinin bu gücünü desteklemeseydim... sevdiğim için kusurlarını yok saydım yok saymaktan geçtim onları güzelleştirmek için elimden geleni yaptım...keşke yapmasaydım demiş...

" sonra ellerinin pamuğuna etkiğim buseleri
isterdim asılı kal zihnimde
kurumuş gül benzeri bir nükte gibi "

Aynı duygu akımı bu dizelerde de devam etmiş.,Sevgiliyi öpmeleri yani sevgisini hissettirmeleri isteyebileceğini mutluluğu kazanmak için demiş.Yani yine pişmanlık.Yine kendini suçlayış.

Bunun da gerekçesini açıklamış... hem kendini suçlama... hem savunma bir anlamda aynı dizelerde.

Sevgiliye yakın olmamanın, platonik aşk yaşayanlarda olduğu gibi sadece akılda kalınacağını... bunun böylesi yaşanmışlıktan daha az vereceğini anlatmak istemiş.Bunu da " kurumuş gül " sıfat tamlamasıyla güçlendirmiş.Ki bu tamlama çok yakışmış liseli, platonik aşkları hatırlatır bilirsiniz defter arası kurutulmuş güller, çiçekler.


"sor şimdi, incitir mi
kulaklarını felç eder desibellerle çiğneyen
Aşk Bir Yaradır İyileşmek Değil taşıyan trenler! "


Burda farklı bir duygu akımına girmiş şiir.Sevgiliyle konuşma haline geçmiş şair.Aşk acısının büyüklüğünü , dayanılmazlığını ifade etmeye çalışmış.Kulaklarından geçen aşkın iyileşmesi olmayan bir yara olduğunu taşıyan trenlerin rayların üstünden geçerken kulaklarını felç eder derecede geçmiş olsada, geçiyor olsa da ( Yani aşk acısı çok dayanılmaz derecede bir insanın dayanamayacağı güçte olsa da ) beni incitir mi ... beni etkiler mi ...bir meydan okuma... sevgiliye.... sen beni acıttın ama yıllar sonra ....hatırladığımda etkisi yok demek istemiş.

Burda ilk baştan beri gelen duygu da ciddi bir bölünme, ciddi bir tavır değişikliği duyumsadım.


" yüzüm kaçırmış rengini bahardan yana
alafranga tebessümler birikiyor genzimde
sabun köpüğü gibi sesim
bir bakmışsın unutmuş gibi
bir öksürsen ecel! "

Bu dizelerde şiir, hüznün derinlere nüfus eden etkisini en bariz şekliyle sunmuş... Evet...az önce daha doğrusu bir öcceki dizelerde söylediğim tavır değişikliği yine olmuş ...Öncekined acıdan yana meydan okuyuş varken... burda ...hüznün, acının en dibine vuruyoruz.Bahara uzak yüz, sabun köpügü ses, ölmeyi isteyipde ölememe duygusu...bu tavır değişikliğini ispatlayan imge ve tamlamalar.


" benden önce basıyor bakışlarım butona
tüm şıkları sebepsiz sanıklar gibi
bilmediğini sandığın doğrular uçuşuyor
sırtımda senelerden kalan kalın izler
keşke beden yorgunluğu olsa sadecemiş
giderek zayıflarken ihtimamlar
bilmiyorsun işte! "


Aynı duygu burda da devam etmiş.Yalnız sevgiliye seslenerek, onunla konuşur gibi onunla monoloğa girmiş gibi.

Ne kadar gizlemeye çalışsada, gözlerinin kendisini ihbar ettiğini , tıpkı suçluların savunma mekanızması gibi bir mekanızmanın kendisini işgal ettiğini, yalanlarını sadece kendisinin bildiği gibi bir aldanışın yine gerçek olan doğruların ayan beyan ortada olduğunu anlatmış. Keşke demiş keşke sevgiliye... keşke... sadece seni sevmem olsa..tek suçum.. hım..

önceki dizelerde kendini suçlama burda da kendini hissettirdi.Üstelik daha bariz ve içten bir şekilde..." bilmiyorsun işte "

Anlatılmayan bir gizi suç olarak kabul ediş ...duygusu baskın..kendini suçlama bir anlamda sevgiliye bunları anlatarak günah çıkarma...

" bir uzaklığın en kuvvetli birlikteliğiyken ayrılık
o ihtimalin de en zayıf biz hali! "

Şah dizeler......baba dizeler diyorum ben böylesi beylik dizelere.

Evet şimdiye kadar olanları... bütün haleti ruhiyeyi özetler gibi... özetle sevgili demiş

Uzaktık ve gereğince ayrıydık.. buraya kadar normall...uzak olanlar ayrı olurlar ama biz ayrılığın da birleşme ihtimali olmayacak en zayıf, en küçük en imkansıza yakını olanıydık demiş...

Şiir iyice heyecanlandırdı beni... bakalım sonumuz nereye gidecek inanın merakla bekliyorum.. bakalım bu kadar şeyden sonra sonuç ne olacak.Okudum iki kez yüzeysel ama içine girince başka heyecanlanıyor insan :))



şimdi tutup yakasında savurmalı
sütten kesilmiş ne kaldıysa geriye
tedavülden kesilmiş tüm gayretleri
bölüşmeyi hecelerken aşk dili
h/asır altı etmeli gayri
fakir bulmuşluğuna bulamalı
ganimet bencilliğiyle s/aklamalı seni

Evettt burda şiir devamı niteliğinde bir önceki bölümün duygusunu tamamlamış...

Madem kavuşamayacağız... bütün birikmişler, büyüttüklerimiz anlamsızdır demiş.Yok etmeli demiş hepsini.Demiş ama ama ama alt dizelerde farklı bir boyuta sürüklenmeyide ihmal etmemiş... saklamalı / aklamalı...kelimeleri bütün bu öncesinde yok etmeye dair duyguyu boğazından kesivermiş...




"alnını uzatmışsın saydım şimdi
ve saçlarını savurdum son bir gayretle
sahi kaç yıl oldu İşmar’ım
seni kaderinden öpmeyeli! "

Burda şiir hayaller, düşler içinden sesleniyor hâlâ seven bir yüreğin sesiyle sevgilisine .Ona duyduğu özlemi dile getirmiş...

Evet şimdi özlem duygusu ...



" dilek kiplerine rüyâlı bir uykusama ise
tamam, sustum o vakit sevgili
sevi yıkılsa bile ikonları kalmaz mı geride
dünlerin hatırına saygı duymaz mı insan
- gidişlere bile-
sevmenin birazı zaten zik-zak teyelli değil mi
bir yanında inat olmaz mı
sevmez mi gurur aralıklı dikişleri! "


Evet, burda şair birönceki dizedeki duygu bölünmesinin bilinci ile toparlamış hepsini...tamam silmek yok etmek istiyorum ama yine de özleyemez miyim ..savunmasıyla bu dizeleri yazmış olmalı.Herşey tam bitemez sevgi hele hiç bitemez gerçeğinin altını çizmiş...yaşanmışlığın hatrına.. yine kalır mihrabı sağlam der gibi... bugün hala çektiği acılarının bu sevgiden dolayı olduğununda beyanını zikreder bir anlamda. Sevmenin çapraz vuran nitelikleri dile getirmiş.

Baştan beri kimi zaman dediğim duygu bölünmelerinin savunmasını ve haklılığını ispatlamış burda şair.

Böyle olmam normal... sevmenin doğal, olması gereken halidir .çünkü sevdim demiş bir anlamda.Özünde en olumsuzu bile olumlayan sevgi içinde böylesi gel - gitlerin normal olduğunu savunmuş.


" evet, kolay aşılmayacak sorgu barikatları belli
duymayacak yine ıssız ellerden başka kimse
iliğe alışkın düğme haykırışlarını
burun tıkamak faydasızdır ya
küf sende/bilinçaltında oldukça
küffar bulutlar hep yağmur ardına saklanır hani "


Evettt, burda baştan beri anlatıcının kendini suçlamalarına karşı asıl suçladığı kişinin sevgili olduğunu anlıyoruz.
Sevgilinin küflü ( yeniliklere açık olmayan, bir eylem yapmayan, işlemeyen, sevgisi için ve sevgilisi için çaba harcamayan...)
bilinçaltını suçluyor.yine Küffar gibi bir kelimenin içinde yer aldığı imgenin yaptığı çağrışımla sevgiliyi kafirlik sıfatıyla birlikte düşünmemizi sağlıyor...Farklı bir açılım.. hatta açılım demek yanlış olur... değişim.......ciddi anlamda bir duygu değişimi...


" her adam kendi sevdiğini dizer tespihe
ve her adım kendi gölgesini çiğner önce! "

Ve bu şiirin bana göre en ŞAH BEYİTİ ... enn gözde incisi... en mantıkla... ve şiirin duygusuyla bütünleşen güzelliği.

Nasıl bir dizedir sayın şair nasıl bir dizeeeeeeeeeeeeeeeee

Her adım kendi gölgesini çiğner önce

Şair kendini suçluyordu... sonra sevgiliyi suçladı... sonra.........................

Tarafsız bir gözle hakim gözüyle bakmış durup karşıya.

Sen sana göre suçlusun... aslında ben bana göre....yada ikincil bir anlamla şair sevgililerin ,birbirlerinin gölgeleri olduklarından birbirlerini suçladıklarını anlatmak istemiş diyeceğim ama...açıkcası tam bir yargıya varamadım bu konuda..

gerçek anlamıyla bağdaş kurarak düşünürsek şairin yine ilk duyuşuna geri döndüğünü... kişilerin kendini suçladığı knaatine varabilirim.




ve bilirsin
geridönüşümsüz boşaltmadıkça içinden içini
balistiktir hep bilcümle rüyâlar
hep duraksız sataşırlar
ve nereye atsan boştur kendini

’’ki; bütün otobüsler aynı yoldan geçme ihtimali taşırlar’’ *


Ve final..................sevgiliye son sesleniş.

Bu halim... rüya demişti sevgiye taa en başlarda ve şiirin diğer içeriklerinde... rüyalarımdan kurtulmadıkça... yani seni sevmekten vazgeçmedikçe bu hallerim geçmeyecek demiş...açık çek bırakmış kapısının önüne.

Yine de demiş sevgili Sema Encinin dizesiyle.. Herşeye rağmen yine de tekrar birlikte olmama ihtimalimiz yok değil demiş...


Offffffffffffffffffffffffffffff be Serhat Bey neydi bu allahınızı severseniz yüreğimden yarıldım iyice.


Bir aşk masalı... geçmişten kalan bugünde hatırlanan , kendi içsel konuşmalarında geçmişe uzanıp öylece orda durum muhakemesi yapan. Zengin imge ve tamlamalarla, sıfatlarla ifade olunan düzgün bir şiirdi.

Zaman zaman duygu bölünmeleri dağıtarak düşünceyi şaşırtmışsa da şair gerektiği zamanda toparlatmayı bilmiş.

Usta kaleminizi tebrik ederim.Saygılarımla.