MARTILAR
bir zamanlar
güneşin ayaklanmasıyla sabah uykularını bana zehreden martılar martıların feryatları martıların çığlık çığlık boşlukta savrulan kanonları yalan gelirdi bana hep onlara romantiklik yakıştırmaları ne filmlerdeki figüranlıkları ne şarkılardaki vokalleri değildi gerçek martı alenen gaklama sevdalılarıydı “melodik tavırdan habersiz sinirleri bozulmuş kavgaları bitmeyen martılar” derdim şimdi ne zaman bir martı çığlığı duysam hüzün verir bana çocukluğuma alıp götürür beni o sesler tek başına mutlu oluşun ayrılıkların tatlı uykuların sesi olur o zaman içimdeki çocuk ağlar o zaman içimdeki martılar küser M. Mustafa KILINÇER |