hayrettin taylan



vedanın tamirci çırağıyım
kirlenmiş benlikleri, yanık sevdaları onarıyorum
gitmeler başka gitmelere gelgitlerini sunarken
kaç damla özetler ki son demleri
onca yaşananların atlasında hangi rengin adısın
şimdi gidişin hüzün rengine bürünmüş bir hal var
bir hayal var peşinde sürüklenen
bir kalakalış kalışları ıslatırken
sen gitme, gitmeleri silelim ruhun kentinden


inatçı anıların aynasında taransın yadın
seni bulmanın alegorik çeşnisinde yıkansın adım
gittiğin her yoldan başlasın yolculuğum
mutlak olandan, muğlak olana çıkarsın kader
kendime kaçışlarımın keder çizgisinden doğrulsun umudum
sevda gurbeti yaşayan iç çocuğuma değsin teğetlerin
heba olmasın diye seviler
içimde yaşıyorum seni

sol kilidimi açsın son bakışın
yansık tutkuların eritsin vebalimi
kör ışıklar, körelmiş aydınlığımı sunarken
şimdi kendi karanlığımın zifirisindeyim
yeniden sevmek için, yeniden sendeyim