Çocuk
Davet kokteyl gezer eğlenirsin
Doğum günü kutlar hediyeler açarsın Sen süslü arabalardan inmezken Barbie bebekle oynarsın sevinçle Beni hor görme çocuk Nasırlı ellerle tarlada çapada ekmeğimi Harmanlarım ben Yorgun bedenle mum ışığında gece yarılarına Tek gözlü kireçli odamda ders başında Tipide yağmurda yayla yollarında yayayım Bir çocuk tanıyorum yalnızlıkta Yarına aç bakan elleri kir pas içinde Bir çocuk biliyorum gözleri ağlamaklı Hayatı hüzün ve karamsar dolu Bir çocuk hatırlıyorum Karanlığa inat yolunu kaybetmemiş Yürü çocuk güneşli günler yakın Yeter ki gülümse Ay ışığı rehberim sürü güder yüreğim İsyanımı kavala üflerim Zılgıtlarla kayan yıldızları sayarım Ben toprakla aramdaki döşekte Ve umutla tan ağarmadan uyanmayı dilerdim Çocuk yürekle tanrımdan |
diyince benim yüreğim ayrı bir sızlıyor...ayşeciğin bir filmi geldi aklıma hani polyannanın türk versiyonu adını şimdi hatırlayamıyorum. ama köyün zengin bayanlarına gidip dediği konken masanızdaki artık yiyecekleri bile verseniz yeter sözünü anımsattı şiiriniz bana...
geleceğimizi kuracak çocukları bu kadar sahipsiz bıraktığımız için önce kendime sonra tüm insanlığa kızıyorum...
saygılarımla..