DÜŞLEME
Gördüm ben, daha ne ki beklediğim
Yorgun sarsıntısından baharın ağaç Henüz doğmuş bir kuzu ıslaklığında Aktı aydınlığa bir çiçek önce Sonra sıvama güneş Bir uçurtma asılıdır boynunda Tüm umudu çocuğun Bedeni su kırması, köpüren kardan. İnsan mı bildi sevgiyi ancak Çay kıyısındaki sazlar mı Balık yumurtasındaki sancıyla sarsılan Acıyla yeşermektir biraz sevinmek Yarların gün görmeyen dinginliğinde Hadi ben bir düş gördüm, Öyle diyelim Niye ölüler düşer baharımın üstüne |