DÖNÜŞÜM
İnce bir dal kanat açtı
Ararken gerili gökyüzünde dinginliğini Koca bir gölge gibi düştü üstüne zaman Giysilerini vermeden güne Katıksız ve ışıksız suya değmeden Alev kızılı kesildi Dalga dalga içerdi karanlığı yalnızlığımız Ve hiçbir insan renkleri tanımadı kokusundan Deniz dayandı, deniz bitimsiz, sessiz mi sessizdi Dayandı sonsuzluğa kayan mor topraklarına Bütün varlığını sarsan bunca güçle Patlayan geceler güneşin yangınında Kendi yıkımlarımıza karşın Yeniden dönüyoruz kozamızın özüne |