YABANCI
Dağbaşında bağdaş kurmuş
Yalnızlığı bedenimin Karanlığa dönüşmeden Askıya aldığımız zamanı, Suların kaynağına çeker yabancım Kararsız ve çok savruk Büyük dalgalar aşındırır Kendi törelerini, Omuzlarım, göğsüm daralır Gölgeleri uzamakta korkularımın Umuda yüklediğimiz Tüm sevi çeker gider Kaya toprak olup dökülmeden Sarsılır önce bilinci Ateşi bana vurur Süregiden uğraşların Kutsal bir kavuşmanın uykusunda Bütün tasalarıyla Akşamına çekilir. Ellerinde yüreğimin olmamış meyvası Adım sesleri beni çağırır Haykırışım çakılı kaldı Bana sunduğun gizle, yabancım. |