gelişinle aydınlanan yüzüm
gidişinle ayrı bir hal içinde
şimdi adına sen ne dersen de
benim hal-i hazırda aldığım nefesten
başka bir şey yok geride
oysa çok uzakta değil gözlerin

hiç unutmam yüreğime ağlardın
şiir gibi gelir, ben seni roman diye okurdum
hiç bitmemesini dileyerek
ama gel gör ki somut adımların soyut bir hal aldı

felek görse seni utanırdı ay ile güneşten
saçlarına konardı baharın temiz kokusu
ve sen boylu boyunca giderdin yaprak döken mevsimlere

biliyorum şimdi her yer hazan yaprakları ile dolu
senin sessizliğinle bomboş
uğuldayan deniz kadar derin, mavilik kadar uzak
geçen bir gemi kadar kararsız

bak her an, geceye çağırıyor seni
aydınlık ile sarmaş dolaşsın
yitirme yüzündeki sonsuz güzelliği
bırak ellerini ellerime
ulaşsın yüreğin, yüreğimin ta içine...ykpkrs