SAVAŞA UĞURLANANIN ŞARKISI
Tanrı bizi korusun, korusun tanrı bizi
savaştan çok önceydi, çıkmıştık yurdumuzdan bu kent tabuttu bize, biz onun son çivisi yerleştik evciklere dert küsüm tanımadan. Korudu tanrı bizi, toprağımız üç evlek yersiz diyorlar daha, yerinden edilmişler kondumuz penceremiz, yazda kurumuş biber savaşı andı biri, hiç akılda değilken. Uğradı kapımıza üç kol çengi kuvayi kopardı bizden onu, birkaç ince sırmalı yüce yiğidimizdi, boyu arşa dayalı evlerin yakışığı, mahlenin biriciği. Savaşta yitti gitti, anmak üzüntü bize burada olmalıydı üç kiraz mevsiminde. |