Fayton
Her sabah dopdolu faytonum.
Tanıdık yabancılarla. Kimi yorgun koltukta uyur. Kimi sohbet eder,kimi tebessüm. Yol alırken faytonum. Ayakta asılı eller,yüzler. Yer yokken bedenler temasta. Kimi haz duyar kimi nefret. Kinayeli,küfürlü sözlerle, Usul usul gider faytonum. Pis Ya da mistik kokulu, Kimi saygın kimi ucuz yollu. İnsan ayırmazken yollarda, Güler yüzle durur faytonum. Not: İstanbul minibüsçülerine ahten yazılmıştır. |
Şiir beni 70 li yıllara götürdü çünki bizim oralarda hep fayton vardı
Severek okudum üstadım
Saygılar selamlar