Nedensiz AyrılıkHiç bilmez aslında gözlerim Öyle gürleyip delicesine yağmayı... İçim buruk , gönlüm uzaklarda kalmışcasına Rahatlamak için göz pınarıma sesleniyorum İçten bir kaç duyguya teslim oluyorum Sızım derin , yaram kanar ama ağlayamam yine Sitem etsem ne olacak sanki Nedensiz bir ayrılığa hediye ettik bizi Şimdi sen , sen Ben ise bir hiç olamayız Biliyoruz değil mi? Ayrılığın eşiğinde bedenleri tutan neyse Sarılmak gerek değil mi? Susmasını öğrendin diye konuşmayı da unutmuş olamazsın Şimdi diline mührü vuracaksan Dur deyip , Canım deyip sarılmayacaksan Yandığın aşk ile sokulmayacaksan Gözlerimden tutup beni kendine fırlatmayacaksan Geride bıraktığımız yarım aşkımız gözyaşı dökmez mi? İyi değilim sevdiğim Bil diye söylüyorum Şimdi git dersen bittim Aşk adına belki hata ettim Gel ; kabul et Ayrı kalamayız sevgilim... Sarıl ağlaya ağlaya sevişelim... Yunus Özkan |
artık biz olmasak da sevgili
mesela
merhaba' diyebilirsin sarılmadan
usulca
hatta sessizce mırıldansanda anlarım
sevmemin ederi ucuz olmamalı
vedan dinmez bir sızı bırakmalı
yüreğime
nabzımda bencilliği vedanın
kız kulesi altında
dalgalar kayalara çarpmalı
yorulmalı aşk sensiz de olsa kaldırımlarda
sönmeli bütün sokak lambaları
ve ucuzlamalı gözlerimde bakışlar... :)) armağanım olsun bu güzel şiire.
tebriklerim kalsın...