Ümit ve Endişe
Sırtımda müthiş bir dağ, ufkumda taze bahar,
Gözlerimde sevinç, sînemde ürperten acı; Her lâhza yudumladığım bir zakkum ağacı, Hicranla inliyorum, inliyorum hep zâr zâr... Dertten anlayan pek az, onun da gönlü harap, Kıvrım kıvrım zavallı cismaniyet ağında; Kalmamış ne fitil ne kıvılcım çerağında; Hissedip yaşayana kalıyor her ızdırap. Cız cız ediyor için, hep o hüzünlü melâl, Ancak her zaman nabzım da ümitle atıyor. Ve imanım bütün ufkumu aydınlatıyor, Şimdilerde bir tüy gibiyim, önümde visal... |
Acılar ölüm koksa, denmez acaba
Müsebebül esbap sayın etmez heba
Hakk yar ve yardıncındır,ey ulu çınar...