Geçer
İnanıp Hakk’a eren geçilmez yoldan geçer;
Nur halkasına giren, gölden deryadan geçer. Düşmüşse yâr yoluna "Ona Bağdat sorulmaz", Yağma eder varını, servetten maldan geçer. Bir girsin Dost hayâle başka ma’şûk aramaz, O’nu özünde bulan can ile tenden geçer. Kiminin kastı cemâl, kiminin kaş ile göz, O’nu mahbûb bilenler, kirpikten kaştan geçer. Varlik çay gibi akar, akana meyl edilmez! Âkibeti görenler, her şeyden baştan geçer. Aşka yelken açanlar yol almiştir muhakkak, Tadanlar aşk şarâbin kaymaktan baldan geçer. Nefsini bilmeyenler bilmezler O’nu asla! O’nu bilen ârifler "kîl" ile "kâl"den geçer. Benlik ateşten atlas, gurur karanlik da’va, Gidip O’nu bulanlar benlikten, candan geçer. |