Ezelî Nûr
Nurdan çehrendeki bu nikab da ne?
Güneşlere tâç giydiren işikken Hep hicranla bunca yil bunca sene Geçmiş gidiyor... baharlar beklerken... Dog ruhlara arşdan gelen bürhanla Inlet dört bir yani altin sadânla Hayat üfle sihirli râyihanla Hak adina üfül üfül eserken... Konuş ki hatipler haddini bilsin Ilâhî nefhanla ruhlar dirilsin Sâyende tâ zirvelere erilsin Başlamiş gökler de bunu dilerken... Ey mukaddes kitap ey ezelî nûr Ey iklimi ziyâ etrafı huzûr Son demde bir kere daha ne olur Ağar, ışık karanlığı boğarken... Bahar olmasa da sonbahar olsun Cihânlar bütün âvâzınla dolsun Yeniden nâmın her yanda duyulsun Şu fânî ömürlerimiz biterken... |