BİR KADIN SEVDİM...Bir kadın sevdim… Beni benden iyi tanır, beni ben yapandır… Ne zaman karanlığın pasına belensem, Geceme ay ışığı, günüme güneş olur, aydınlatır. Yollara düşsem, yataklara düşer. Kurak dere yatakları gibi susuz kalır. Gözleri vapur yutan bir nehir, Bir sürahi yollatma suyu. Akıtır geri dönüşümün adağına Rengi çalınmış mevsimlerini… Yüreğinden kopsam, yörüngesiz kalırım. Ömrümün ırmağına karışırken Sürüklenirim hayatın bataklığına. Yalnızlığın kıyısında dalga köpüğü gibi kaybolurum. Yuvasından düşen kanatsız kuş olurum. Mevsim bahar olsa neye yarar. Son baharı göremeden vurulurum… Ne zaman kaybolsam eliyle koymuş gibi bulur. Sıcacık bir çorba kâsesinden içime akıverir huzur. Gözleri merhamet buğusunda suskun bir liman, Sevgisi göbek bağımdan yüreğime ezandır. Sevdiğim kadın, sevmeyi öğretip yüreğime yazandır. Bir kadın sevdim doğduğum gün. O günden beri şahitimdir, anamdır… İSMAİL BOYRAZ Anneler gününüz kutlu olsun... |