SensizlikAğlamak düğümlenir boğazımda Ay sızar perdesiz pencereden Gözlerimi kenetlediğim fotoğrafta Gözlerin ‘’ağlama!’’ der gibi bakar Eskimiş çerçeveden Ağlamak sızar Uykusuz gözlerimden Son sözlerin yankılanır aklımda Zay olurum akislerinde gözlerinin... İçimi zangırdatan suskunluğun Darağacında sallanır hıçkırığım Saksıda toprak kurur Toprakta çiçek solar Çiçekte kokun kalır Kokunda aşk durur İçim cızırdar Acırım sensizliğime Teşhisini ‘sen’ koyarım Soluksuzluğumun Sensizlik düğümlenir boğazımda Sessiz kuytular küflenir içimde Bir şeyler ters gider kalbimin atışında Dilim damağım kurur Odanın neresinde dursam Göz göze geliriz fotoğrafınla Çiçekler mevsimsiz çöle sürgün Tabakam boş, yüreğim boşlukta Ben sana yanarım Küllerim savrulur rüzgârında Anıların… Pat diye düşersin düşlerime Bir gün ben yine geceyimdir Sensiz odanın yankısında... Mevsimler geçer Zaman durur Odanın ortasında... Sen geçsen görürdüm Geçmezsin ki! Kör sanırım gözlerimi Ölsen ölürdüm... |
Kalemin daim olsun
_____________________________Selamlar