Benim doğduğum şehirde, mevsimlerin adı kadar,
Tadı da farklıydı..
Ya da bana öyle geliyordu. !
Güneş, ilk bizim evin penceresini aydınlatırdı,
Sarmaşık gülleri, karşı damdan süzülürdü.
Parklar cıvıl cıvıl öterdi,
Bir yandan okul kaçamakları,
Öte yandan, uçan kuşlar havalanırdı,
Zil çalar etekleriyle, martılar çoşardı,
Denizi iyot kokan, sahillerde.
Nevbahar ; Körpe reyhan kokularıyla açardı,
Dağ eteklerinden efil efil eserdi,
Yaz mevsimi,
Burnumuzun direğinde.
Akşamsefasıydı, balkonun tek gözdesi,
Yerini bırakınca, salondaki süslü çiçeklere.

Sonbahar ; Sarı yapraklar kadar vurguncuydu,
Ayaklar altında savrulunca, bir aşkın anıları
Kuru yapraklarla çıtırdayan, kırık kalplerdi
Hazan ufukta görününce.
Kış ; Hep akşamdan kalma ve sabahın erkencisiydi,
Sisler içindeki, rüyalarımız
Daha bir farklıydı,
Yastık altındaki,
Kış boyu uyuttuğumuz hayallerimizdi,
Kimseler görmesin diye,
Kısa günlerden esirgediğimiz,
Gece yanan odun ateşiyle ısınırdı,
Odanın tavanı kırmızı alevlerle dolardı,
Bir filmin senaryosuydu,
Ellerimizin kıvrımındaki, gölge oyunları.
Yaz ; Oldukça esmerdi, yağız yüreğimde,
Bir güvercin kanat çırpardı, pencerimizinde,
Vızır vızır arılar, balı üstündeki petekte,
Kırlarda yalın ayak koşan çocukluğum,
Kelebeklerin kanadına yarendi, gençlik hayallerim.
Günler bir çuvalda terlerdi,
Gecesi kadar kısaydı,
Sazlık kenarındaki yürüyüşlerin.
Rengarenkti, falı tutulan şarkıdaki cümbüşlerin.
Mevsimi gibi değişiyordu ,
Şıpsevdi gönüllerin kapkaççılığı,
Gönülü çelmek zor meslekti,
Gecesi kısa, çapkındı geceleri.
Faili meçhuldür,
Loş ışıkların beslediği, kimsesizlik,
Sokak bekçisine yakalanırdı,
Sabahın finali, dudağında bir düdüğün sesinde
Yeni gün şafak atardı.
Benim doğduğum şehirlerde, mevsimlerin adı kadar,
Tadı da farklıydı..
Ya da bana öyle geliyordu..!
Okul sıralarındaki, çocuk aklımla,
Kalbimin not defterine düşmüştü, bir defa.
Yazması uzun yıllar aldı,
Hayalimdeki bu resim hiç eskimedi,
Bir salıncak gibi yüreğimde sallanırken,
Biriken anılarımındı, elleri açık semada...
DİCLE AYYILDIZ