İDİOT KÖLE VE VE EFENDİ
kafamın içinde bir grup asker,
tartışıyorlar birbirleriyle avuçlarında birikmiş kimi sivil leşger aklının ipliklerine bağlı,düş-manlıklar. siyaset ilimi bu. altın suyuna batırılmış siyanürlü sözler gözlerime vuruyor resimdeki sokrates -uyan diyor asamdaki nemrut sineği çık içimden usulca beni ben yapan değerlerim gün geçtikçe bir bir eridi pisliğini yiyen yaban domuzları kendine bir fikir edindi. sisteme ait değil sistemin karşısında biri... mavi göğün uçan ejder kuşu aşkımın şarkılarını sana söylüyorum sen şairdeki tatlı huşu seninle iftihar ediyorum, söndür içimi viran eden davetsiz baykuşu! gözlerim en değerli şahsiyetlerim avuçlarımdaki elmaslar onlar. üzerine işeyen,ey sen kendi üzerine işeyen düzenine işeyen bu kokuyla varsın, pis bir kılçıksın sen anominin ve sefaletin kaynağı kurumuş gölün hicranında... işte böyle dostlar şimdi yakamın paçamın valizcileri ağızları salyalı köpekler gibi kaçman gereken ormanlar var diyorlar göze yeşil görünen bluzler içindeler ağızlarındaki sigara korkutmaz ki beni ciğerinden süzülen ışık avucundaki tek meşalen seni saracak olan sarmaşık, senin içinde yeşeren ahşap kerhanen, yanacaksınız ruhunuzda ki orospularınızla! |