Partizan
Girtlagimda bir harf büyüyor
buna dayanacagim dişlerim kamaşiyor yildizlardan buna da. Kabaran bir çarpinti oluyor şehir. Artik yirtarak açtigimiz zarflarda ne kargiş, ne infilak yalniz koynunda çaresiz, çiplak isyan işaterleri taşiyan bir ergen cesedi. Kabaran bir çarpinti oluyor şehir uyusam bir dagin benimle uyudugu oluyor her gün şehrin ortasinda bir ergen ölüyor domuzuna ölüyor bankerlere durarak noterden onayli kagitlara durarak mevlit ilanlarina durarak. Yunmadik saçlarini okşuyoruz, yavrum. - Yüzümüzde dolanan bir mayhoş kahkaha - Girtlagimda bir harf büyüyor girtlagimizda. Sarp bir güvercin düşüyor yüregimden buna dayanmaliyim ölünce bir partizan gibi ölmeliyim sabahin kuşluk vaktine savrulan savrulan savrulan ergen ölüleri gibi. Şehrin şarkisini söyledigim zaman yagiz bir kimilti oluyor sesim korku ve cüzam korku ve cüzam korku… Ne beklenebilir artık namlulardan. Harçlar karılmış duruyordur hem de kara bir gerdek olarak yaşıyoruzdur kendimizi ne beklenebilir. Yırtarak açtığımız zarflarda büyük tecimevlerinde, büyük çarşılarda pokerde-sinemada-genelevlerde ne bir suçlu çağrışımı, ne karabasan yalnız o herkesler o herkesler kendine akarak boğulan ve sürdüren bir güleç kocamışlığı. Bereketli kuşlar serpeceğim ayaklarıma genzimi yakarak bir cinayet türküsü söyleyeceğim ben de ölürsem bir partizan gibi öleceğim azgın bir gebelik halinde. Beni dinmeyen bir mavilik kanırtıyor buna dayanamam bir çeteci dişleriyle söküyor kanımdaki çiviyi buna da. Radyodan silah sesleri geliyor ter kokusu geliyor, ayak aksayan bir şey örtüyor yüreğimin kabzasını olmadık sesler geliyor radyodan beynimde korkunç bir vida olarak ergen ölüleri artık ellerimi bu rahlelerden ayırsam boyunbağımın ve gülüşümün o kirli rahatlığından, yırtık uğultusundan şehrin. Umudunun ayak seslerini okşuyoruz, yavrum. Kuşandığımız bu alkol kokusu bize ne getirdi ki! ÇIKSAM gök şarlayarak devrilse ardımdan - ölürsek bir partizan gibi ölmeliydik - yürüsem parçalanmış bir ceset tazeliğinde yürüsem beynimde kıpkızıl bir serinlik sonra denizler devirebilirim dudaklarımdan sonra aşk, sonra dirlik: partizan |
o herkesler kendine akarak boğulan "