03:23
Üzerime düşüyor gece
Göz kapaklarım kırılıyor Kirpiklerim batıyor hayallerime Solgun sol yanağımda duruyor veda ederken bıraktığın dudaklarının izi Siliniyor gözlerimden süzülen elmas taneleriyle Kesik kesik nefes alıyorum Ortalarına hıçkırıklarımla virgüller koyuyorum Unut! Demedin değil mi? Umuttu aslında söylemek istediğin Belki, yarınlarda kavuşuruz diye Söylemedin sen bana aslında ayrılmamız gerektiğini Yalnızca düşündün Ama söylemedin öyle değil mi? Kötü bir kabustan uyanmaya işarettir gece uyandığında saatin 3:23’ü göstermesi Saat gece 3:23 Uyandım! Bitti öyle değil mi? Sen buradasın, gitmedin Beni hiç terk etmedin Toprakla bütünleşmedi hiç narin tenin Ölüme örtülü bir hayat bırakmadın ardında Masmavi gözlerini hiç kapatmadın dünyaya Sen gidersen; Ben de gelebilirmiyim demiştim ya? Söyle! Bende seninle; Ölebilirmiyim? 04.05.2011 03.43 Burhan Karaca |